Van de politie kregen Jeffrey, zijn moeder en twee zussen te horen dat het geen gewoon ongeluk was. “De agent vertelde ons dat de automobilist te veel alcohol op had. Ook al weet je dat die persoon echt niet expres mijn vader aanreed, het doet enorm veel pijn te weten dat drank een rol speelde.”
Van een schadevergoeding vanuit de veroorzaker was geen sprake. Ook de verzekering keerde niet uit. “Na afronding van het politie-onderzoek wees de agent ons op het Schadefonds als mogelijkheid om toch een financiële bijdrage te krijgen. Gelukkig was het heel eenvoudig om online onze aanvragen in te dienen. Een DigiD met sms-controle is niet moeilijk om te regelen, dat heb je binnen een paar dagen voor elkaar. Het was fijn om online de voortgang van de aanvraag te kunnen volgen. Zo zie je precies in welke fase van het proces het Schadefonds bezig is.
Omdat de feiten voor zich spraken, was er al vlak na de uitspraak van de rechter een antwoord van het Schadefonds. We kregen als nabestaande elk 5.000 euro. Ieder van ons heeft het anders besteed. Mijn ene zus betaalde er een cursus mee die ze al lang wilde doen, de andere gebruikte de bijdrage om een schilderij te kopen. Het mooie daarvan was dat ze wist dat onze vader dat schilderij altijd al prachtig had gevonden.
Ook hebben we allemaal een deel van ons geld bij elkaar gelegd en daarmee zijn we samen met mijn moeder op ‘herinneringsvakantie’ geweest. Terug naar de bergen van Spanje waar we als gezin vaak waren geweest en waar mijn vader zo dol op was. Weet je, als je het zelf niet hebt meegemaakt, kun je bijna niet uitleggen hoe je leven op zijn kop komt te staan door zo’n plotselinge, droevige gebeurtenis. Met steun van vrienden, familie en buren ervaar je langzaam weer dat het leven nog steeds de moeite waard is. Het geld is een goed steuntje in de rug om je aandacht weer naar fijne dingen te kunnen verleggen.”